Skala zjawiska

SKALA ZJAWISKA BEZDOMNOŚCI W GORZOWIE WLKP.

 

Na terenie miasta Gorzowa Wlkp., funkcjonuje wiele podmiotów podejmujących działania w zakresie rozwiązywania problemów bezdomności i sprawujących opiekę nad osobami bezdomnymi. Są to zarówno jednostki sektora publicznego: Gorzowskie Centrum Pomocy Rodzinie i Polityki Społecznej, Straż Miejska, Policja oraz organizacje pozarządowe: Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta, Klub Abstynenta „24 Godziny” i Stowarzyszenie Pomocy Bliźniemu im. Brata Krystyna. Podmioty te łączą zasoby swoich organizacji oraz współpracujących wolontariuszy i prowadzą monitoring zjawiska poprzez akcję liczenia bezdomnych. Liczenie odbyło się 14 grudnia 2007 r. oraz 7 lutego 2013 r.

 

I.1. a) Raport-z-badania-socjdemograficznego-14.12.2007r. -KLIKNIJ BY POBRAĆ

I.1 b) Raport-z-ogólnopolskiego-badania-07.02.2013-r. – KLIKNIJ BY POBRAĆ

I.1 c) Obserwacje zmiany zjawiska  bezdomności w Gorzowie Wlkp. w latach 2007-2013

 

W odniesieniu do badania socjodemograficznego z 2007 r. należy zauważyć, że nastąpiło zwiększenie populacji osób bezdomnych: w 2007 r. było 107 osób, w 2013 jest 131 przy czym należy podkreślić, że nie uległa zmianie liczba osób przebywających w tzw. miejscach niemieszkalnych i wynosi 23 osoby. Dane te pokazują rośnięcie problemu bezdomności, obserwujemy to w placówkach na podstawie naszych danych odnośnie ilości nowych osób w roku zgłaszających się do placówek. I tak: w 2007 było – 39 nowych osób, 2008 – 50, w 2009 – 58, w 2010 – 75, w 2011 – 80, a w ostatnim roku aż 123 nowe osoby!

Rośnie też nieznacznie  problem bezdomności kobiet w 2007 roku bezdomnych kobiet było 4, po uruchomieniu noclegowni dla kobiet jest ich aż 11 ( z tego 1 osoba mieszka w kontenerze).

 

Wiek osób bezdomnych. w 2007 najliczniejszą grupę stanowiły osoby w wieku 46-50 lat, ogólnie 92% mieściło się w przedziale 36-70 lat. Obecnie najliczniejsza grupę stanowią osoby w wieku 56-60 lat. W porównywanym przedziale wiekowym znajduje się 85% bezdomnych.

Okres bezdomności. W 2007 roku najliczniejszą grupę stanowiły osoby ze stażem powyżej 6 lat bezdomności (54%), obecnie są to osoby do 10 lat bezdomności (71%). Taka zmiana może świadczyć o tym, że osoby  długotrwale bezdomne ze względu na wiek i stan zdrowia zostały umieszczone w placówkach stacjonarnych o wyższym poziomie opieki ( zol, dps,) ale także na możliwość zgonów. Znajduje to odzwierciedlenie w naszych badaniach jakościowych, od 2007 roku umieściliśmy w dps i zol  22 osoby, natomiast 33 osoby zmarły.

Również praca socjalna prowadzona na rzecz bezdomnych przejawia się w uzyskanych wynikach: w 2007 r. -67 % badanych objętych było ubezpieczeniem zdrowotnym, w 2012 r. już 72%.  Łączy się z tą zmienną posiadanie stopnia niepełnosprawności w 2007 r.  – 37% wskazywało na posiadanie stopnia niepełnosprawności, w 2012 r. było to 50%.  Przekłada się to na uzyskiwaną pomoc i źródło dochodu. W 2012 tylko 16% bezdomnych nie korzystało z żadnej formy wsparcia, w 2007 r. było to 14 %.  Świadczy to o pewnej stałości zjawiska osób, które bytują całkowicie poza systemem opieki nad bezdomnymi pomimo wzrostu populacji

( o 23 osoby). Jako źródło dochodu obecnie  najliczniej (63% ) wskazywano zasiłki z opieki społecznej, renty i świadczenia ZUS. W poprzednim okresie było to 58%.